Ուղեղի միջբջջային միացությունների պահպանումը՝ Պարկինսոնի հիվանդության բուժման բանալի

Վերջերս իրականացված հետազոտությամբ նոր բացահայտումներ են ձեռք բերվել, որոնց օգնությամբ առաջիկայում Պարկինսոնի հիվանդության բուժմանը միտված առավել արդյունավետ միջոցների մշակման մի շարք հնարավորություններ գործի կդրվեն:

Լոնդոնի համալսարանական քոլեջը ներկայացնող գիտնականները լաբորատոր մկների նկատմամբ իրականացված փորձարկումների արդյունքում, մասնավորապես, պարզել են, որ կրծողների մոտ սինապսների՝ ուղեղի բջիջների միջեւ գործող միացությունների կորուստը կարող է Wnt անվամբ հայտնի սպիտակուցների սխալ աշխատանքի արդյունքը լինել: Եթե հետագայում հնարավոր լինի ապացուցել, որ հենց հիշյալ սպիտակուցն է Պարկինսոնի հիվանդության առաջացման պատճառներից մեկը հանդիսանում, կարելի է փորձեր ձեռնարկել՝ դրա վրա համապատասխան ազդեցություն ապահովող եւ, արդյունքում, հիվանդության առաջացումը կանխարգելող դեղամիջոցների մշակման ուղղությամբ:

Այսօր Պարկինսոնի հիվանդությամբ ախտորոշված հիվանդների մեծ մասը Լեւոդոպ անվամբ հայտնի դեղամիջոցի օգնությամբ է բուժում ստանում: Այն դեռեւս 50 տարի առաջ է գործածության մեջ մտել եւ հիվանդության ախտանշանները քաղորկելու, բայց ոչ՝ բուժելու, ներուժ է դրսեւորում: Հիվանդությունը բուժող կամ թեկուզ զարգացումը դադարեցնող դեղամիջոցներ դեռեւս չեն մշակվել:

Պարկինսոնի հիվանդությունը դանդաղ զարգացող քրոնիկ նյարդաբանական խանգարում է, որի առկայության պարագայում գլխուղեղի նեյրոնները քայքայվում են եւ մահանում: Ներկայումս երկրագնդի ավելի քան 7,5 մլն բնակիչներ այս հիվանդությամբ են տառապում: