Թուրքիայից ներմուծված լոլիկը արտաքին որոշ նշաններով կարելի է տարբերակել տեղականից, պնդում է սննդամթերքի հարցերով մասնագետ Դավիթ Պիպոյանը:
«Ազատություն» ռադիոկայանի «Ֆեյսբուքյան» մամուլի ասուլիսի ընթացքում նա նշեց, որ միայն լաբորատոր անալիզները ցույց կտան՝ բանջարեղենում կամ մրգի մեջ թունաքիմիկատներ կամ այլ վտանգավոր նյութեր կան, թե ոչ: Սակայն երբեմն բանջարեղենի արտաքին տեսքից կարելի է հասկանալ՝ այն դրսից որեւէ նյութով մշակվել է, թե ոչ:
Մասնագետի խոսքով՝ թուրքական լոլիկը, մասնավորապես, արտաքինից չոր է թվում, ասես խոնավություն չպարունակի: Դրանից բացի, եթե ներմուծված լոլիկի պոչը հոտոտեք, դուք յուրահատուկ հոտը չեք զգա, որը սովորաբար պոչն ունենում է:
Ավելին՝ ինչպես նշեց մասնագետը, տեղական լոլիկը սովորաբար բավականին արագ է փչանում՝ մի քանի օրից այն արդեն փափկում է եւ բորբոսնում: Իսկ ներմուծվածները արտաքուստ գրեթե չեն փոխվում, քանի որ քիմիկատներով են մշակվել եւ շատ ավելի ուշ են փչանում:
Դավիթ Պիպոյանը նաեւ հիշեցրեց, որ Թուրքիայից ներմուծված մթերքների սկանդալից կարճ ժամանակ անց հայտնի դարձավ, որ այնտեղ հաճախ են օգտագործում արգելված թունաքիմիկատներ, ինչպիսին է, օրինակ, Էնդոսուլֆանը: Պարզվել է, որ նման քիմիկատների օգտագործումն իսկապես կարող է բանջարեղին ձկան համին նման համ հաղորդել:
Սակայն միայն ձկան համով անհնար է որոշել մթերքի ծագումը. այն կարող էր ներմուծված լինել այլ երկրից կամ Հայաստանում արտադրված լինել, սակայն մեծ քանակությամբ թունաքիմիկատների օգտագործմամբ:
Հետևեք NEWS.am Medicine-ին Facebook-ում և Twitter-ում
ամիս
շաբաթ
օր