Ամերկուհի Ջեն Փրաթը 31 տարեկան է, նա ուռուցքաբանական կլինիկայի բժիշկ է: Երկու տասնյակ տարի առաջ նա ինքը այդ հաստատության հիվանդն էր՝ այդ ժամանակ Ջենի մոտ ոսկրի քաղցկեղ էին հայտնաբերել:
Օստեոսարկոման բավականին հազվագյուտ եւ ծանր հիվանդություն է: ԱՄՆ-ում ամեն տարի գրանցվում է ոչ ավելի, քան 800-900 հիվանդի մոտ:
Նա իր ետեւում է թողել քիմիաթերապիայի երկարատեւ կուրսը եւ դրան հետեւած ուռուցքի հեռացման վիրահատությունը: Հետո դարձյալ քիմիայի կուրս: Այնուհետեւ 9 ամիս հենակներով է անցկացրել:
Ինչպես Ջենը հիմա է համարում, այդ ժամանակ հիվանդության դեմ պայքարելուն իրեն օգնել է ահռելի աջակցությունը, որ ստացել է ամեն տեղից: Ազգականները, ընկերները, հիվանդանոցի բժիշկները՝ նրանք բոլորը ամենաանհրաժեշտ պահին իր կողքին էին:
Այդ ժամանակ նա որոշել է իր հիվանդությունը ճանապարհորդություն անվանել: Ջենը օրագիր է պահել, որի մեջ ամեն օր գրառել է օրվա ընթացքում իր հետ պատահած ամեն լավ բան:
Նրա ճանապարհորդության վերջին փուլն է եղել ուղեւորությունը Դիսնեյլենդ, որը նրա համար վճարել էր բարեգործական հիմնադրամը, որը համագործակցում է կլինիկայի հետ:
Ծանր ճանապարհի հենց ամենավերջում, երկար սպասված Դիսնեյլենդում է Ջենը վերջնականապես որոշել հետ շրջվել: Որպեսզի այն նորից անցնի եւ ուրիշներին օգնի, ինչպես ժամանակին իրեն են օգնել:
Այդ ժամանակ նա ընդամենը 11 տարեկան էր: Տարիներ են անցել, Ջենը մեծացել է, ավարտել Չիկագոյի բժշկական քոլեջը եւ վերադարձել իր կլինիկա՝ Մինեսոտայի մանկական հոսպիտալ:
«Ես միշտ ցանկանում էի այստեղ վերադառնալ»,- CNBC-ին խոստովանել է աղջիկը:
«Այստեղ մշտապես երեխաներին առաջնահերթություն են տալիս, եւ այս հարցում մեր արժեքները համընկնում են: Այստեղ աշխատելը ամբողջ կյանքիս երազանքն էր, որն իրականություն է դարձել»,- հավելում է Ջենը:
Նա վստահ է, որ քաղցկեղն իր մոտ այլեւս չի վերադառնա: Աղջիկը ջանում է մշտապես ամեն ինչին դրական նայել եւ միայն առաջ գնալ: