Ի՞նչ օգտակար հատկություններ ունեն խնձորն ու սերկեւիլը

Սերկեւիլը չափազանվ հայտնի է խոհարարությունում: Նրա պտուղներն օգատգործվում են կոմպոտների եւ մուրաբաների համար, սակայն օգտագործվում են նաեւ սառը եւ տաք ուտեստների ժամանակ: Բացի այդ այն լայնորեն օգտագործվում է դիետիկ սննդում:

Սերկեւիլը պարունակում է մինչեւ 12 տոկոս ֆրուկտոզա, գլյուկոզա եւ սախարոզա, փոքր քանակությամբ խնձորաթթու, կիտրոնաթթու եւ գինեթթու,   ինչպես նաեւ ասկորբինաթթու, երկաթ, պղինձ, կալցիում, մագնեզիում, ֆոսֆոր: Սերկեւիլը վիտամինների իսկական «պահեստ» է. B, C, E, PP խմբի վիտամիններ, ինչպես նաեւ պրովիտամին А.

Դաբաղանման նյութերի պարունակությունը հասնում է մինչեւ 0,66 տոկոս, պրոտոպեկտինները՝ մինչեւ 4,7 տոկոս: Սերկեւիլի հյութում հայտնաբերվել է խնձորաթթու (մինչեւ 3,5 տոկոս), շաքար եւ բուսախեժ:

Տտիպ հատկությունների շնորհիվ սերկեւիլը օգտակար  է արյունահոսությամբ ուղեկցվող աղեստամոքսային տրակտի հիվանդությունների դեպքում: Այն օգտագործվում է նաեւ որպես միզամուղ եւ լեղամուղ միջոց՝ սրտանոթային հիվանդությունների ժամանակ:

Պակաս կարեւոր չէ նաեւ խնձորը: Դրանցում պարունակվում է շաքար, բջջանյութ, պեկտիններ, օրգանական թթուներ, դաբաղանման նյութեր, ասկորբինաթթու, B, P վիտամիններ, կարոտին: Բացի այդ, շատերի կողմից սիրված միրգը օգգտակար հանքանյութեր է պարունակում (մանգան, կալիում, նատրիում, կալցիում):

Պեկտինային նյութերը կապում եւ օրգանիզմից հեռացնում են խոլեստերինը, ինչի պատճառով էլ խնձորներն օգտակար են աթերոսկլերոզի ժամանակ: Ցածր կալորիականության շնորհիվ խնձորներն օգտագործվում են ճարպակալման դեմ բուժման ժամանակ:

 Հիպերացիդային գաստրիտով, ստամոքսի եւ տասներկումատնյա աղիքի խոցով հիվանդներին խորհուրդ են տրվում խնձորների քաղցր սորտերը, իսկ հիպոացիդային գաստրիտով անձանց՝ թթու սորտերը: