Անորեքսիան այնքան էլ հոգեկան խանգարում չէ. գիտնականները պատմել են խորհրդավոր հիվանդության ծագման մասին

Նյարդային անորեքսիան բացառապես հոգեկան խանգարում չէ. դրա զարգացման մեջ դեր է խաղում նաեւ նյութափոխանակությունը: Այս մասին նշվում է նոր հետազոտությունում, որը հրապարակվել է Nature Genetics ամսագրում:

Նյարդային անորեքսիան սննդային վարքի խանգարում է, որի ժամանակ մարդուն բոնորոշ է նիհարելու կամ չգիրանալու հիվանդագին ցանկությունը. մարդը սկսում է  կանխամտածված թերսնվել, ինչը հնագեցնում է ծանր հետեւանքների, իսկ որոշ դեպքերում՝ մահվան:

Անորեքսիան սովորաբար բուժում են հոգեբանական մեթոդների եւ ծրագրերի համադրության օգնությամբ (կոգտնիտիվ-վարքագծային հոգեթերապիա), որոնք իրականցվում են ընտանքիում, սակայն բուժումը միշտ չէ, որ արդյունավետ  է:

Նոր հետազոտության հեղինակները անորեքսիայով 17 հազար պացիենտների եւ վերահսկվող խմբից 55 հազար մարդու ԴՆԹ-ն համեմատել են եւ հայտնաբերել են 8 գեներ, որոնք անորեքսիան կապել են տագնապայնության, դեպրեսիայի եւ օբսեսիվ կոմպուլսիվային խանգարման հետ:  Գիտնականները նաեւ ուշադրություն են դարձրել գեներին, որոնք մասնակցում են ճարպերի այրմանը, կապված են ֆիզիկական ակտիվության  եւ 2-րդ տիպի շաքարային դիաբետի ռեզիստենտության հետ:

Այսպիսով, հետզոտությունը ցույց է տալիս, որ անորեքսիան չի կարելի է զուտ հոգեբուժական պաթոլոգիաներին դասել:

Չնայած նշված գեները, որոնք կապված են նյութափոխանակության հետ եւ առողջ են թվում, կարող են կապված լինել գեների հետ, որոնք որոշում են անորեքսիայի հոգեբուժական նախադրյալները: Գիտնականները նշում են, որ անորեքսիայի դեպքերի մոտ կեսը կարելի է կապել գենետիկայի հետ, իսկ մնացածը՝ արտաքին գործոնների հետ:

Գիտնականները ընդգծում են, որ նշված 8 գեները կարող են բացատրել միայն անորեքսիայի հիվանդացության փոքր տոկոսը:

Ամենայն հավանականությամբ, անորեքսիայի ինչպես եւ մյուս խանգարումների համար, կան հարյուրավոր գենետիկ տարբերակներ, որոնք բարձրացնում են  դրանց զարգացման ռիսկը: