Երեխայի՝ հուզական կապվածություն ունեցող իրերի դեն նետելը հասուն տարիքում կարող է հանգեցնել պաթոլոգիական կուտակման հակման: Այս մասին The Conversation-ին ասել է հոգեբան և հետազոտող Վիկտորյա Ռուբի-Գրեյնջերը՝ Դե Մոնֆորտ համալսարանից (Մեծ Բրիտանիա)։
Հոգեբանը պարզաբանել է, որ պաթոլոգիական կուտակումը սևեռուն վարքագծի տեսակ է, որի դեպքում մարդը մեծ քանակությամբ չօգտագործվող իրեր (առավել հաճախ՝ կենցաղային իրեր) է հավաքում և պահում, ինչի պատճառով սենյակներն աստիճանաբար դառնում են ապրելու համար ոչ պիտանի։ Որոշ հետազոտությունների արդյունքների համաձայն, այս պաթոլոգիայի առաջին նշաններն ի հայտ են գալիս միջինը 11-15 տարեկանում։ Որոշ դեպքերում կուտակման հակումը ձևավորվում է մանկության կամ արդեն հասուն տարիքում։
Ըստ Ռուբի-Գրեյնջերի՝ իրերը դեն նետելուց հրաժարվելը կարող է առաջանալ խնայողության պայմաններում ապրելու անհրաժեշտությունից։ Չափից դուրս խնայողությունը կարող է դրսևորվել ինչպես ուսանողական տարիներին, այնպես էլ ավելի ուշ տարիքում։ Պաթոլոգիական կուտակման հակման զարգացման մեկ այլ պատճառ կարող է լինել իրերը դեն նետելուն ծնողների կողմից երեխաներին խրախուսելը: Հատկապես տրավմատիկ կարող է լինել այն իրի կորուստը, որի նկատմամբ երեխան ուժեղ հուզական կապվածություն է ունեցել:
Նշվում է նաև, որ որոշ մարդիկ սկսում են «անպետք իրեր կուտակել» ռոմանտիկ հարաբերությունների ավարտից, ամուսնալուծությունից, առողջական խնդիրներից կամ այլ տուն տեղափոխվելուց հետո: Սակայն բնակելի տարածքն իրերով ամբողջովին լցնելը միանգամից չի լինում: Որպեսզի պաթոլոգիական կուտակման հակումը նկատելի դառնա շրջապատի համար, մարդը պետք է երկար ժամանակ գտնվի սթրեսի, տագնապի կամ դեպրեսիայի վիճակում:
Հետևեք NEWS.am Medicine-ին Facebook-ում և Twitter-ում