Վերջին 30 տարիներին մանկիկների համար նախատեսված հեռուստատեսային ծրագրերի քանակն ավելացել է։ 1997-2014թթ. 0-2 տարեկան երեխաների համար էկրանային ժամանակի քանակությունը կրկնապատկվել է։
Նոր հետազոտությունը, որի արդյունքները հրապարակվել են Frontiers in Psychology ամսագրում, ուսումնասիրել է էկրանի պասիվ օգտագործման ազդեցությունը փոքրիկ երեխայի իմացական ունակությունների վրա։ Այն ցույց է տվել, որ էկրանի ազդեցությունը կարող է օգտակար լինել՝ դիտման համատեքստից կախված։
Փորտսմուտի եւ Փարիզ-Նանտեր համալսարանների հետազոտողներն ուսումնասիրել են 478 հետազոտություն, որոնք հրապարակվել են վերջին երկու տասնամյակում։ Դրանց արդյունքները ցույց են տվել, որ հեռուստատեսության ազդեցությունը վաղ տարիքում կարող է վնասակար լինել խաղի, լեզվի եւ կատարողական ֆունկցիաների զարգացման համար, հատկապես փոքր տարիքի երեխաների պարագայում։
Հետազոտությունները նաեւ ցույց են տվել, որ էկրանային ժամանակն ավելի օգտակար է երեխայի համար, եթե կողքին ներկա է ծնողը կամ մի մեծահասակ, քանի որ նա կարող է փոխգործակցել նրանց հետ եւ հարցեր տալ։
Եթե երեխայի հետ հեռուստացույց նայելիս մանրամասն պատմում կամ մեկնաբանում եք տեսածը, դա կարող է օգնել նրան ավելի լավ հասկանալ հաղորդման բովանդակությունը, ամրացնել կրթական ծրագրերի ժամանակ ստացած գիտելիքը։ Համատեղ դիտումը նաեւ կարող է նպաստել խոսելու հմտությունների զարգացմանը եւ երեխաներին հեռուստացույց նայելիս պատշաճ վարքն ընդօրինակելու նմուշ տալ, նշել են գիտնականները։
Չնայած կոնտենտի ճիշտ տեսակը կարող է ավելի շատ օգուտ, քան թե վնաս բերել, հետազոտությունը նախազգուշացրել է, որ հեռուստացույց դիտելը չպետք է փոխարինի ուսումնական գործունեության այլ տեսակներին, ինչպիսին է, օրինակ, շփումը։
Հետևեք NEWS.am Medicine-ին Facebook-ում և Twitter-ում