Գոյություն ունի մի տեսություն, համաձայն որի՝ ցավը չի թողնում մարդուն հասնել բացարձակ երջանկության: Նոր Հարավային Ուելսի գիտնականները, սակայն, պնդում են, որ այս տեսությունը անհիմն է: Նրանց կարծիքով՝ մարդու ուշադրության կենտրոնում հայտնված ցավի զգացումը որոշակի ժամանակով «մաքրում է ուղեղը», ստիպում է մի կողմ դնել բոլոր պլաններն ու հոգսերը, նպաստում է «վերբեռնմանը»:
Հետազոտողները կարծում են, որ ցավն անհրաժեշտ է մարդուն, քանի որ հնարավորություն է ընձեռում տարբերություն տեսնել դրականի ու բացասականի միջեւ, ուրախանալ, երբ ցավն անցնում է: Եթե կյանքում ցավ չկա, չկա նաեւ ուրախություն, կյանքի հանդեպ հետաքրքրություն, չկան վառ գույներ: Ցավի զգացումը ստիպում է մեզ ուրախանալ, երբ ցավն անցնում է: Վառ օրինակ՝ ծանր մրցավազքից հետո մարդը հանգստություն է զգում՝ հատելով, ի վերջո, եզրագիծը: Այդ ժամանակ ի հայտ է գալիս էյֆորիայի զգացումը, որը կապված է օպիատների արտադրման եւ ցավի առաջացրած օրգանիզմի արձագանքի հետ:
Ավստրալիական մասնագետները բացահայտել են ցավի դրական էֆեկտը յուրօրինակ գիտափորձի ընթացքում: Գիտնականները խնդրել են գիտափորձի մասնակիցներին ձեռքը պահել սառը ջրում, իսկ դրանից հետո նրանց շոկոլադ են առաջարկել: Եվս մի քանի հոգի են ստացել այդ շոկոլադը, սակայն առանց ձեռքը սառը ջրում պահելու: Ինչպես ցույց տվեցին հարցման արդյունքները, այն մարդիկ, ովքեր շոկոլադ ստանալուց առաջ ստիպված էին դիմանալ ցավին, գտնում էին, որ շոկոլադը շատ համեղ է:
Բացի այդ, ինչպես գրում է The Sydney Morning Herald-ը, ցավը կարող է համախմբել մարդկանց, հատկապես այն դեպքում, երբ խոսքը գնում է տարերային աղետների մասին: Ապացուցվել էր, որ ցավի զգացումը կամ ցավից տառապող այլ մարդիկ ստիպում էին գիտափորձին մասնակցած կամավորներին շատ մեծ բարիություն դրսեւորել: Իսկ խմբերում ցավի զգացումը բարձրացնում է համագործակցության մակարդակը: Մարդիկ պատրաստ են ռիսկի գնալ հանուն ընդհանուր շահի:
Հետևեք NEWS.am Medicine-ին Facebook-ում և Twitter-ում