«Նաիրի» բժշկական կենտրոնում վիրահատության են պատրաստում երիտասարդ բուժառուի, որը դեռահասության տարիքից ունենում է էպիլեպտիկ ցնցումներ՝ ամսական առնվազն 3-5 անգամ։ Դրանք նվազեցնելու նպատակով կիրառվել են դեղորայքային տարբեր բուժումներ. Սակայն անարդյունք:
«Դա լինում է 30 տոկոս դեպքերում և որոշում է կայացվել վիրահատական կերպով այդ հարցին լուծում տալ», –ասում է «Նաիրի» ԲԿ-ի նյարդաբան, նեյրոֆիզիոլոգՔրիստինե Բաղդասարյանը։
Վիրահատության որոշումը կայացվում է ախտորոշիչ փուլերից հետո։ Հիվանդի պատմությունը լսելուց ու ՄՌՏ հետազոտությունից հետո, որը կատարվում է հատուկ ռեժիմով: Եթե ուղեղի այն հատվածում, որը պատասխանատու է նմանատիպ ցնցումների համար, հայտնաբերվում են կառուցվածքային փոփոխություններ, իրականացվում է էլեկտրա-էնցեֆալոգրաֆիա։
«Որը մեզ ինֆորմացիա է տալիս ուղեղի ֆունկցիոնալ վիճակի մասին տվյալ պահին», – ասում է նա։Կա նաև ախտորոշիչ մեկ այլ տարբերակ։ Այսպես կոչված, ստերեո ԷԷԳ-ն, երբ էլեկտրոդները տեղադրվում են ոչ դե գլխամաշկի վրա, այլ՝ գլխուղեղում։ «Ահա ներուղեղային էլեկտրոդը, որոնք որ տեղադրվելու են գլխուղեղի մեջ, որպեսզի հստակ իմանանք, թե որ էլեկտրոդի շրջանից է գալիս էպիլեպտիկ ակտիվությունը». – ասում է «Նաիրի» ԲԿ Նյարդավիրաբուժության բաժանմունքի վարիչ Արման Հակոբյանը։
Բուժառուի մոտ միաժամանակ տեղադրվել է երկու էլեկտրոդ՝ ներուղեղային և երկկեղևային, քանի որ ախտածին օջախները երկուսն են։ «Եթե հաստատվեց, որ էպիլեպտիկ ակտիվությունը համապատասխանում է այն տեղին, որտեղ տեղադրված է այս էլեկտրոդը, կատարվելու է նրա այրում։ Գրավականն այս վիրահատության, որ այն կատարվելու է մեկ անցքից։ Սա բաց վիրահատություն չէ։ Սա վիրահատություն է ասեղով», – ասում է նա։
Մինչև էլեկտրոդների տեղադրումը՝ ՄՌՏ հետազոտության ժամանակ բուժառուի գլխին հարմարացվում է հատուկ սարք, որը հստակ կոորդինատներ է տալիս հնարավոր թիրախի վերաբերյալ։ «Սա թույլ է տալիս մեզ էլեկտրոդը տեղադրել մինչև կես մմ ճշգրտությամբ։ Այսինքն, մենք սխալվելու հնարավորություն պրակտիկապես չունենք», – ասում է բժիշկը։Էպիլեպտիկ ցնցումները նվազեցնելու համար վիրահատությունը կատարվում է երկու փուլով։ Առաջինն էլեկտրոդների տեղադրումն է, որի ժամանակ բուժառուն կարող է լինել արթուն կամ քնած։ Բժիշկը հաշվի է առնում նաև հիվանդի ցանկությունը։ Երկրորդ փուլը տեղադրված էլեկտրոդով պաթոլոգիկ օջախների այրումն է։
«Որը պետք է արվի միմիայն հիվանդի արթուն վիճակում։ Քանի որ մինչև այրումը կատարվում է սիմուլյացիա։ Այսինքն, տալիս ենք հոսանք, որը հավասարազոր է այրմանը, բայց վերադարձելի պրոցես է։ Եվ եթե այդ հոսանքը տալուց հիվանդի մոտ առաջանում է ինչ-որ խնդիր, օրինակ՝ ձեռքն է թուլանում կամ խոսքն է վատանում , նշանակում է այրումն այդ տեղում հակացուցված է», – ասում է Արման Հակոբյանը։ Արման Հակոբյանը շեշտում է՝ վիրահատությամբ հնարավոր չէ ամբողջությամբ ազատվել ցնցումներից։ Այն պակասեցնում է ցնցումների հաճախականությունն ու օգտագործվող բարձր դոզայով դեղերի քանակը։ Սակայն պետք է ընդգծել, որ «Նարիրի» բժշկական կենտրոնում էպիլեպտիկ վիրահատությունները բավական լավ արդյունք են ունեցել։ «Ամբողջ աշխարհում ընդունված որպես վիրահատական արդյունք դա 60-80 տոկոս արդյունավետությունն է վիրահատական բուժման։ Չնայած, որ Նաիրի բժշկական կենտրոնում կատարված էպիլեպսիայի վիրահատություններից մենք ունենք, բնականաբար, նաև 100 տոկոսանոց արդյունքներ, որոնց դեռ ժամանակի պետք է գնահատական տանք», – ասում է Քրիստինե Բաղդասարյանը։
Այս եղանակով, ստերեոտակտիկ սարքի կիրառմամբ «Նաիրի» բժշկական կենտրոնում կատարում են գլխուղեղի վիրահատություններ ոչ միայն էպիլեպսիայի դեպքում, այլև փոքր ուռուցքների, ինչպես նաև Պարկինսոնի հիվանդության բուժման համար։
Հետևեք NEWS.am Medicine-ին Facebook-ում և Twitter-ում