Սիֆիլիսը Կենտրոնական Եվրոպայի տարածքում լայնորեն տարածված էր Քրիստափոր Կոլումբոսի Ամերիկա հայտնի ուղեւորությունից դեռեւս առաջ, նկատել են ավստրիացի գիտնականները: Հետեւաբար այն հիպոթեզը, թե հենց Կոլումբոսն է հիվանդությունը Եվրոպա բերել չի համապատասխանում իրականությանը:
Ավստրիայի Բժշկական համալսարանի գիտնականները սիֆիլիսի մի քանի դեպք են հայտնաբերել, որոնք թվագրված են մթա 1320-ով: 1495-ին, երբ Կոլումբոսը հետ վերադարձավ Եվրոպա, այդ հիվանդությունն արդեն տարածված էր աշխարհամասում:
Ձեւաբանական եւ կառուցվածքային ապացույցներ օգտագործելով` ավստրիացի գիտնականները կարողացել են ի հայտ բերել բնածին սիֆիլիսի ամենավաղ դեպքը, որը թվագրված է 14-րդ դարով: Դա տեղի է ունեցել ավստրիական Սենտ-Պոլտեն քաղաքի մայր տաճարի հրապարակի ավերակների ուսումնասիրության ժամանակ:
Ստացված արդյունքները միանշանակորեն հերքում են Եվրոպայում սիֆիլիսի ներմուծման վերաբերյալ տիրապետող տեսությունը: Բնածին սիֆիլիսը, որը հղի մորից փոխանցվում է նորածին երեխային, ճանաչվել է 14-րդ դարի կմախքներում ատամների փոփոխություններով:
Գիտնականները հայտնաբերել են այսպես կոչված Հատչիսոնի ատամները` պաթոլոգիա, որի դեպքում վերին կտրիչները ատամնապսակի տակառանման կամ պտուտականման ձեւ են ձեռք բերում: Նրանք մանրամասն հիստոլոգիական հետազոտության եւ անալիզի են ենթարկել կմախքների ոսկրերն ու պահպանված ատամները: Հատուկ լուսային մանրադիտակի օգտագործումը թույլ է տվել լիակատար ճշգրտությամբ պարզել պաթոգենը, որը, ինչպես հետագայում պարզվել է, սիֆիլիսն է եղել:
Նշենք, որ սիֆիլիսի ծագումը դեռեւս գաղտնիք է մնում։
Հետևեք NEWS.am Medicine-ին Facebook-ում և Twitter-ում
ամիս
շաբաթ
օր